Gestolen gedachten

Filosoferen over onvervreemdbaarheid van gedachten, authenticiteit en samen denken en over de menselijke maat.

In Groep 5 zijn de leerlingen zo betrokken in het gesprek dat ze maar nauwelijks kunnen wachten tot ze aan de beurt komen om iets te zeggen. Ze luisteren goed en dat blijkt wel uit de roep van een leerling die het niet meer “houdt”

“jij hebt mijn gedachte gestolen” roept hij.

Dit biedt verder stof tot onderzoek in de komende lessen.

Kan je gedachten stelen?

“Je hebt het eerst in je hoofd en dan gil je het, en het is een beetje hard en dan hoort die ander het en die denkt, dat is een goed idee. Wat is stelen?  “Dat is iets wat van een ander is meenemen.” Maar als je een gedachte hardop zegt is die nog steeds van jou. Als je een eigen mening hebt kan niemand die stelen. Je kan wel hetzelfde denken , maar dat is geen stelen. Het blijft gewoon je eigen mening. Als je het steelt is het sowieso niet van jouw dus gedachten ook niet. Niemand kan gedachten stelen , pas als je het opschrijft, want als je het opschrijft , dan kan je er wat bijdoen. Je denkt iets nieuws. 

Ben je gedachten kwijt als je hem vertelt?

“Als je een gedachte hebt dan heb jij erover nagedacht en als die ander het overneemt, dan heeft hij er nog niet over nagedacht. Een gedachte is van jou ,omdat je er zelf over hebt nagedacht”

Kunnen computers elkaars gedachten stelen?

“Als ze dezelfde data hebben dan kan het wel. Wel als hij zelf een mail gaat sturen naar jouw vriend. Nee een computer kan dat niet wat een computer is een ding en geen mens”

Volgende les gaan we praktisch aan de slag met het thema “hoe ga je om met elkaars gedachten”